sobota, 21 stycznia 2017

czekając na maj




Kiedy noc spotka się ze świtem
jak dwa pragnienia wtoczymy się w zieleń
promykiem złotym osłonięta zalotnie
na ptaka twojego nałożę się trelem

w alkowie ziemi niebiańskie tony
języki sznurują gorsety drżenia
niosąc pod sufit skrzydlate żądze
strząsamy z siebie zauroczenia

powietrze aż drży od namiętności
ja na ciebie już się nie zżymam
następny przedświt ptaki obudzi
twojego w dłoni sprawnie zatrzymam



czekając na maj


Poranek, wiążesz siebie w całość.
Dusza wciska się pod sznurowadło
gorsetu


kiedy świt noc zarumieni
i złoty strumyk odsączy zieleń
namiotem liści ledwie zakryta
na ptasie rozkłada się trele

w alkowie ziemi niebiańskie tony
dzioby związują mowę perlistą
niosąc w świat skrzydlate drżenia
z drzew otrząsają rosę wszystką

w powietrzu fluidy ptasiej miłości
i wiosna na zimę już się nie zżyma
świt przełamany bezmiarem promieni
w pazurkach przy oku zatrzymam

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz