zamieniona w ważkę

zamieniona w ważkę

Gdy zaczniesz już naprawdę iść do celu,
będziesz podążał w kierunku,
który teraz nawet nie przeszedłby Ci przez myśl.
Z powrotem do siebie
droga prowadzi przez
witraże w seledynach
w przebłyskach promieni
na skrzydłach ważki
falującej nad trzciną
*
z bukietu zieleni
oddzielisz błękit od skrzydeł
a skrzydła od fali
skurczem twarzy
zmierzysz spiętość rąk
wyciągniesz w krańce rozsądku
aż staniesz się ważką

Spotkały się dwie przyjaciółki i jedna mówi do drugiej: ...Ty, zobacz jak ona się posunęła...aż miło popatrzeć ...
- dlatego ostatnio zakładam ciemne okulary... kiedy pacze w lustro.....

W archiwum wspomnień młodość zamknęłam
W miejscu gdzie nie zajrzy księżyc
Bo ty o mnie nie myślisz teraz
A ja czuję się tak pomiędzy

Niebem i ziemią rozwieszona
Zamknięta w kuli wcale nie szklanej
Psychicznie zupełnie rozklejona
Odwirowana z marzeń

Tęsknię normalnie jak każda kobieta
Do ciepła rąk, bliskości ciała
Rozklejam się jak mokra tapeta
Co nigdy kleju nie wąchała:).

Nie ważne jak daleko pójdziesz,
aby odnaleźć swoje miejsce.
Może jedno, a może kilka 
- nigdy nie wiesz.
Zostawiaj zawsze po drodze to,
co najbardziej cenne:
okruchy szczęścia i miłości
w sercach innych ludzi..

chciałam pogaworzyć z krukiem
lecz odwrócił głowę
i uciekł

chciałam pokazać łabędziom taniec łabędzi
wyśmiał mnie wiatr i fale popędził
ku łabędziom

kurka wodna podeszła do płotu
i pokazała nogi od spodu
o kurka, ale ma dziwne stopy

wszyscy przeszliśmy przez coś co nas zmieniło.

z tym Cosiem różnie bywa :D
pozostała mi nadzieja

choć zimny czerwiec za oknem.
łzy ronione przez cały dzień
w zimnym deszczu moknę
niebo chmurne jak człowiek
zabrało słoneczny cień

lecz dobre na dzisiaj słowo
przekazał mi poeta brat
z dobrym samopoczuciem od nowa
mogę wyruszyć w świat