sobota, 23 stycznia 2010

kłótnia o 'rap' i jego idee

ostatnio na jednym z forów poetyckich rozgorzał spór o rap, jedna z uczestniczek zwóciął uwagę, że młodzi używają wulgaryzmów w piosenkach uznawanych za rap, czy hip-hop.
wiele było różnych głosów, przytoczę:
Przy każdej okazji walczę o niezawężanie w żadnen sposób definicji tego słowa. Rap to forma ekspresji, to melorecytacja jakiegoś tekstu do podkładu muzycznego. Nie wolno narzucać mu jako formie żadnej ideologii. Fakt, że w większości jego jężyk jest, jaki jest, wynika z faktu, że tworzą go głównie młodzi ludzie i dla młodych ludzi. Teksty pełne są języka potocznego, kolokwializmów i wulgaryzmów. Nie znaczy to, że w tej formie nie ma ludzi próbujących dotrzeć do słuchacza o bardziej wysublimowanym guście. Koledzy wyżej podali już przykład Eldo. Ja może też umieszczę kilka utworów będących potwierdzeniem tego, co napisałem:

www.youtube.com/watch?v=WY48wHy1xV0

(z bardzo ładnym nawiązaniem do wiersza Rilkego)

www.youtube.com/watch?v=aayiPSMUJug&feature=related
www.youtube.com/watch?v=r-U3YvS_7FM

inny głosw dyskusji:

Tak to już jest na tym świecie, że są rzeczy, które nas drażnią i nic nie możemy na to poradzić. To tak jakby ktoś się oburzał i drażniło go to, że są ludzie, którzy wybierają polityków, których uważa za złodziei albo cynicznych aparatczyków.

A co do samego hiphopu, który niegdyś też mnie drażnił a dziś już tylko śmieszy, to istotę tego zjawiska uświadomił mi kiedyś pewien gość, którego zapytałem, jaka jest wartość w hiphopie, bo zazwyczaj i oprawa muzyczna i tekstowa są żałosne. Powiedział mi, że hiphop jest prawdziwy. I miał rację. Hiphop jest taki jak życie tych, którzy go słuchają. Mierny, beznadziejny, monotonny, ubogi, upstrzony wulgarnymi atrakcjami i w klimacie prymitywnego buntu. Po prostu bez aspiracji.

I tak samo teksty, o których napisałaś - one wyrażają pewną prawdę na temat jakiegoś elementu rzeczywistości, od którego można być dalej lub bliżej, ale jest i jest prawdziwy. Oczywiście wiadomo, że człowiek o określonych oczekiwaniach i aspiracjach nie przychodzi na portal poetycki, żeby czytać takie rzeczy, bo widzi je codziennie pod blokiem. Ale nie można mieć pretensji do autora, że nie zdaje sobie z tego sprawy. On wyraża swoją prawdę, która nie wchodzi w ogóle w takie rejony. A że wulgaryzmy... to kwestia lingwistyczna. Są ludzie, dla których wulgaryzmy stanowią rdzeń językowy, a zdanie typu "Spierdalaj, kurwa, weź mnie nie wkurwiaj" jest elementem codziennej konwersacji.


następny :
(...) mam wrażenie, że niektórzy sądzą, że ci kolesie z przypadku, co rapują o blantach i jak to im źle na ławce przed blokiem albo wielki tłusty murzyn nawijający o tym, ile panienek zaliczył, to cały rap. Zmartwię was - to nie jest esencja rapu, kto zresztą na poważnie traktuje tę muzykę, ten takie dziadostwo unika jak ognia.

2 komentarze:

  1. Ten drugi głos w dyskusji jest zbliżony do mojego stanowiska. Faktycznie, to jest o jakimś prawdziwym życiu. Na szczęście nie jest to moja prawda :)

    OdpowiedzUsuń
  2. niestety, tutaj się zgadzam z tobą, " jakie życie, taki spiew" chciałoby się rzec :)
    pozdrawiam myszko

    OdpowiedzUsuń