piątek, 22 stycznia 2010

bez Boga ani do proga

Pieśń proszalna

są dobrzy ludzie pamiętam poznaje
nie wnikam w obronę Boga nie trzeba,
pewne kwestie nie potrzebują obrony
pewne kwestie są ponad naszą miarę
schylam się nisko (...)* Michał Krzywak

Moje drzewo rozrasta się,
w rozgałęzieniach coraz więcej gniazd
- wylęgarnie aniołów,
w ich skrzydła kiedyś złożę mój sen.

Zawczasu splatam gałęzie zanim spłoną. w ciemności
przerzucam łuk nadziei pod kopułą kościoła
w rozmachu neogotyku zatrzymała się pieśń .

Bóg otwarł mi drogę przez Morze Czerwone
a ja krzyczę że jestem na dnie

mów, Panie
ale najpierw otwórz uszy moje
i z oczu zdejmij zaćmę,

będę słuchać może
obrócę dni w jasną stronę


2008

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz