Antidotum

nie jesteś moim antidotum
choć inaczej się zapowiadało
w samotności piszę wiersze
trwają

krzywymi literami
czas mówi więcej
niż wszystkie klepsydry
pod zepsutymi zegarami

modlę się kiedy w oczach piasek
ziarenko do ziarka zbieram
nadzieją – czasem

roztargnieniem

spakowała walizki judaszowych pocałunków
stare fusy wylała pod suche drzewo
za oknem
czerwiec pachniał wszystkim
tym co ukochała

nie wołał za nią gdy szła ściśniętym korytarzem
w przytłaczającym oddechu mięty i rumianku
wykręcona żalem niczym paragraf

każdy ruch odczuwała jak złożoną wiadomość
niemalże koniec wszystkiego

kiedyś
wśród słowiczych kląskań
lekko zapadali się w obiektyw szybkich ujęć
on w niej ona z nim
razem
wybierali strome schody
piekła
za każdym razem bez pośpiechu
te swoje jabłka

wąż nie składał reklamacji

<

powroty

pełna początków
zaznaczyłam wszystko co ważne
żeby potem nie było, że nie…

w powrotach zawsze wstrzymuję oddech
dopasowując kształt poczętych myśli
do bąbla na języku
wchodzę w próg pełen milczenia
w obie strony powietrze szarpie struny

i powtarza się fragment snu w którym
ta sama scena
nadęta firana drzwi odrapane pretensjami
i szara mysz

to czego szuka diabeł przykrył ogonem
nieważne stało się to całe pieprzenie
jednostajnym ciągiem
powietrza w chłodnym domu

o miłości wiem tak mało
dosłownie

<b>
czym się różni kura od żony
- kura znosi jajka, żona musi znieść wszystko :))

matka, kobieta kura domowa?

otworzyłam się znacznie
na za i na przeciw i na obok
wiedząc
że kluczem do ludzkich serc
jest nie tylko nasza mądrość
lecz czułość i miłość

mniej więcej. kobieta
w papilotach zalegalizowana
uporczywym trwaniem
w związku zgodnym
z zasadami natury
pachnąca mlekiem kura domowa

dopieszcza jajko czułością
otwiera serca kluczem miłości
na za i naprzeciw nigdy obok

kiedy zwichnięte osobowości
mądrzejszych jajek
karmią się miłością z proszku
w klatkach pojęć
wyrastają na alergików
z rozregulowanym życiem
w ustach
ona trwa uparcie na straży ogniska domowego


****